marktdag
Door: andrea
Blijf op de hoogte en volg Jordy en Andrea
19 Juni 2008 | Ghana, Zebilla
Marktdag.
Elke derde dag is het marktdag. De enige dag in de week die een beetje meetelt. Kijk je na het ontbijt naar buiten, weet je precies wat voor dag het is: marktdag of geen marktdag. In het eerste geval zie je ezeltjes sjorrend en trekkend aan houten bolderwagens, volgeladen met groente fruit, houtskool, ijzerwaren, plastic afwasbakken, vuilnisbakken, kommetjes en bekers, geiten, kippen of guineafowls opeengestapeld als brandhout. Op de voorste rand 2 mannen, waarvan er 1 het arme ezeltje opzweept met een tak die lekker zwiept en een hele kinderschaar bovenop de koopwaar.
Vrouwen in rijen van 3 of 4 achter elkaar in kleurige jurken, met een omslagdoek die aan de voorkant zo is geconstrueerd dat ze er wisselgeld in kunnen bewaren. Hun hoofden zwaar beladen met aluminium bakken en schalen vol broden, tomaten, zeep, ondergoed, sierraden en lappen stof. Fietsen waar aan weerszijde van het stuur, bosjes kippen zijn bevestigd die verontwaardigd kakelend of verbaasd de wereld op zijn kop bezien. En dan nog 1 of 2 geiten aan vier poten op de bagagedrager gebonden. De geiten huilen en jammeren als kleine kinderen. Enkele busjes uitpuilend van de mensen en dan nog eens dezelfde hoeveelheid mensen op het dak.
De lange bonte stoet uit alle windhoeken duurt tot 10 uur voort en heeft maar 1 doel: de markt. Pas tegen het vallen van de avond keert dezelfde stoet weer huiswaarts. Sommige met zakken vol klinkende munten, anderen met minder geld dan waar ze mee kwamen want op iedere straat wordt pito met een houten schep in kalebassen geschonken en een geoefende drinker moet er heel wat van drinken om dronken te worden.
Op de District Assembly is een nieuw head of department aangesteld voor de afdeling community development. Een vrouw! En nog wel eentje die niet stil kan zitten. We liggen elkaar wel en hebben samen een plan gesmeed. Op marktdag wil namelijk het geval dat het aantal schoolgaande kinderen met de helft verminderd. Ze slaan een dagje over om pa en ma te helpen met het aan de man brengen van de koopwaar. Verlicht en in deze uithoek van de wereld haast pijnlijk opgeleid als we zijn, vinden we dat geen goede zaak. We zitten achter ons bureautje en strooien wat met termen als deprived, poor en unacceptable t voila, een nieuw project is geboren. We moeten de markt op, een baseline survey uitvoeren, met de ouders praten, met de headteacher, de chief zijn raadgevers en alle andere ‘stakeholders’ opdat die arme zieltjes maar snel de weg terug naar school weer vinden.
Nu zijn wij dus ook onder werktijd op de markt te vinden. Madam Veronica roept dan als een soort veldmaarschalk een heel leger kinderen om zich heen, wat al snel ook een toestroom van dronken en minder dronken mannen aantrekt. Zodra de mannen doorhebben waar we voor komen zijn ze het roerend met ons eens en beginnen net als Madam Veronica aan de kinderen te trekken en sjorren onderwijl vragen afvurend die in mijn oren eerder klinken als beschuldigingen. ‘Wat doe je hier op de markt, waarom zit je niet op school. He? Hé ik versta je niet sta daar niet zo te mompelen, wie is je vader? Die is dood? Waar is je moeder..’ En zo gaat, dat dan een tijdje door. Ik sta er altijd een beetje ongelukkig bij en voel me ongeveer net zo geïntimideerd als de bedremmelde kinderen en ben altijd blij dat als we, na een uur in de stoffige hitte uit de mensenmassa weder kunnen keren met een lijstje kindernamen, de communities waar ze vandaan komen en een directie naar het ouderlijk huis. En dan kan ik me laten gelden ;) want dan moeten er afspraken gemaakt worden, meetings gehouden, proposals geschreven en dat soort zaken meer.
Maar echt soms, vraag ik me af waarom ze op marktdag de scholen niet sluiten.... Als t niet gaat, dan gaat t niet toch?
Elke derde dag is het marktdag. De enige dag in de week die een beetje meetelt. Kijk je na het ontbijt naar buiten, weet je precies wat voor dag het is: marktdag of geen marktdag. In het eerste geval zie je ezeltjes sjorrend en trekkend aan houten bolderwagens, volgeladen met groente fruit, houtskool, ijzerwaren, plastic afwasbakken, vuilnisbakken, kommetjes en bekers, geiten, kippen of guineafowls opeengestapeld als brandhout. Op de voorste rand 2 mannen, waarvan er 1 het arme ezeltje opzweept met een tak die lekker zwiept en een hele kinderschaar bovenop de koopwaar.
Vrouwen in rijen van 3 of 4 achter elkaar in kleurige jurken, met een omslagdoek die aan de voorkant zo is geconstrueerd dat ze er wisselgeld in kunnen bewaren. Hun hoofden zwaar beladen met aluminium bakken en schalen vol broden, tomaten, zeep, ondergoed, sierraden en lappen stof. Fietsen waar aan weerszijde van het stuur, bosjes kippen zijn bevestigd die verontwaardigd kakelend of verbaasd de wereld op zijn kop bezien. En dan nog 1 of 2 geiten aan vier poten op de bagagedrager gebonden. De geiten huilen en jammeren als kleine kinderen. Enkele busjes uitpuilend van de mensen en dan nog eens dezelfde hoeveelheid mensen op het dak.
De lange bonte stoet uit alle windhoeken duurt tot 10 uur voort en heeft maar 1 doel: de markt. Pas tegen het vallen van de avond keert dezelfde stoet weer huiswaarts. Sommige met zakken vol klinkende munten, anderen met minder geld dan waar ze mee kwamen want op iedere straat wordt pito met een houten schep in kalebassen geschonken en een geoefende drinker moet er heel wat van drinken om dronken te worden.
Op de District Assembly is een nieuw head of department aangesteld voor de afdeling community development. Een vrouw! En nog wel eentje die niet stil kan zitten. We liggen elkaar wel en hebben samen een plan gesmeed. Op marktdag wil namelijk het geval dat het aantal schoolgaande kinderen met de helft verminderd. Ze slaan een dagje over om pa en ma te helpen met het aan de man brengen van de koopwaar. Verlicht en in deze uithoek van de wereld haast pijnlijk opgeleid als we zijn, vinden we dat geen goede zaak. We zitten achter ons bureautje en strooien wat met termen als deprived, poor en unacceptable t voila, een nieuw project is geboren. We moeten de markt op, een baseline survey uitvoeren, met de ouders praten, met de headteacher, de chief zijn raadgevers en alle andere ‘stakeholders’ opdat die arme zieltjes maar snel de weg terug naar school weer vinden.
Nu zijn wij dus ook onder werktijd op de markt te vinden. Madam Veronica roept dan als een soort veldmaarschalk een heel leger kinderen om zich heen, wat al snel ook een toestroom van dronken en minder dronken mannen aantrekt. Zodra de mannen doorhebben waar we voor komen zijn ze het roerend met ons eens en beginnen net als Madam Veronica aan de kinderen te trekken en sjorren onderwijl vragen afvurend die in mijn oren eerder klinken als beschuldigingen. ‘Wat doe je hier op de markt, waarom zit je niet op school. He? Hé ik versta je niet sta daar niet zo te mompelen, wie is je vader? Die is dood? Waar is je moeder..’ En zo gaat, dat dan een tijdje door. Ik sta er altijd een beetje ongelukkig bij en voel me ongeveer net zo geïntimideerd als de bedremmelde kinderen en ben altijd blij dat als we, na een uur in de stoffige hitte uit de mensenmassa weder kunnen keren met een lijstje kindernamen, de communities waar ze vandaan komen en een directie naar het ouderlijk huis. En dan kan ik me laten gelden ;) want dan moeten er afspraken gemaakt worden, meetings gehouden, proposals geschreven en dat soort zaken meer.
Maar echt soms, vraag ik me af waarom ze op marktdag de scholen niet sluiten.... Als t niet gaat, dan gaat t niet toch?
-
22 Juni 2008 - 17:36
Yumma:
weer een knap staaltje zelfreflectie en relativerend vermogen en gelukkig de nodige humor.
gelukkig dat jordy ook weer aan het werk is. misschien heeft hij na gisterenavond last van een ander soort depressie.... -
25 Juni 2008 - 12:05
Robert 'Vati':
Hé Jordi en Andrea!! Goed te horen dat je weer uit de vakantiedip bent gekomen.
Zo te horen is de markt daar echt van alle markten thuis. Bestaat er in jullie district geen leerplichtambtenaar?
Wij tellen hier de dagen tot de vakantie af (nog 8!!!) maar eerst nog effe kinderen overpraten. De paniek slaat hier al aardig toe voor sommigen. Bij jullie zijn ze allemaal automatisch over?? Of zijn er ook beroepsgevallen!? Of bestaat 'overgaan'gewoon niet.....
Overigens denk ik, dat ik bovenstaande tekst volgend jaar ga gebruiken voor een leestoets...... Of zit er copyright op??
Viele liebe Grüsse, 'Vati' R.
-
26 Juni 2008 - 07:30
Tim:
Sommige mensen tellen de dagen af tot de vakantie. Ik echter tel de dagen af dat ik in de Emirates Air-Bus stap om via de Verenigde Arabische Emiraten, naar het prachtige Ghana te komen. Men, wat heb ik zin om jullie weer te zien! Heb aankomende week nog 4 tentamens (komt goed) en dan is het voor mij over een week ook afgelopen, maar belangrijker nog maar 25 dagen bis zum Abfahrt vom Dusseldorf. De Zomerfeesten komen er ook nog aan, ook gezellig, maar ik kijk toch het meest uit naar de 21ste Juli. Whahaha... worden jullie al gek? Het moge duidelijk zijn, ik heb er zin an! Er moet ook zoveel bijgepraat worden. Dre, wellicht kan ik met Madam Veronica gaan praten over hoe het onderwijs te vernieuwen... dat zou als Onderwijskundige toch een van mijn grootste achievements zijn :) Het Ghanese onderwijs vernieuwen... jongen, sterkte d'rmee!
Hou jullie haaks, Gwen en ik zijn er bijna.
Dikke Kus, Tim -
08 Juli 2008 - 21:19
Fa+Ink:
Hej hallo!
Wat een prachtig verhaal weer! Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag, Jordy! We hebben je geprobeerd te smsen, maar het netwerk zal er hier wel uitliggen, of bij jullie :P? heb je een leuke dag gehad? Hebben jullie er een lekker biertje op gedronken? Geniet nog de laatste 3 uurtjes van je verjaardag! (hier nog maar één)!!
Liefs vanuit Molenhoek!
Fa en Ink -
07 Augustus 2008 - 15:31
Saman:
Heey Jordy,
Alles goed daaro in Ghana?
Ik weet niet of je me nog kent maar ik zat op t Rhedens. Laatst moest ik aan je denken en toen ging ik ff kijken of ik iets op internet kon vinden. en inderdaad daar was je!
Ik moet je berichtjes wel allemaal nog lezen en dat ga ik ook doen! Ik hoop dat alles daar goed verloopt en dat je een geweldige tijd daar mee maakt. Ik mail je:P!
Heb zo veel vragen!
Groetjes Saman. :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
