WAR!!
Door: andrea
Blijf op de hoogte en volg Jordy en Andrea
05 Januari 2008 | Ghana, Zebilla
Lieve mensen,
Een heel gelukkig nieuwjaar allemaal. Dat t maar mooi en bijzonder mag worden. Oftewel: ‘When my arms can not reach the people close to my hart, I always hug them with my prayers. May gods blessings be with you this year.’
Dat soort cheesy teksten druppelen hier onze telefoon binnen en Jordy en ik maken er een sport van net zulke gluiperige smsjes terug te sturen.
Het nieuwe jaar is begonnen met een stammenoorlog tussen de Kusasi en de Mamprusi. Onenigheid tussen de stammen woekert al jaren en heeft te maken met land en de vraag wie er over dat land mag regeren. Gevechten laaiden opnieuw op, op nieuwjaarsdag in de grensstad Bawku, een half uur hiervandaan, waar de Kusasi hun jaarlijkse festival ‘Samanpid’ vierden. Elk jaar worden, tijdens Samanpid, geiten en kippen aan de voorouders geofferd als dank voor een goede oogst. Maprusi verstoorden het festival, vermoorden mensen en staken huizen in brand. De dag erop namen de Kusasi wraak en het leger moest eraan te pas komen om iedereen weer tot de orde van de dag te krijgen. Er is een avondklok ingesteld en alles suddert nu alleen nog onderhuids.
VSO hing direct aan de telefoon en zei dat we naar Bolgatanga mochten gaan om het verdere verloop af te wachten, maar we blijven liever hier. In Zebilla wonen vooral Kusasi en hoewel iedereen in rep en roer is, is niemand bang dat het conflict zich naar hier verplaatst. ‘Bovendien’ zegt Jordy ‘zolang de Maprusi niet aan jou Tompussy komen blief ik mooi hier’.
Op de balustrades van mijn werk staan de beste stuurlui en voeren het hoogste woord over die ellendige Mamprusi die het ook altijd voor iedereen moeten verpesten. Er wordt gespuwd en gespuugd en met armen en benen gezwaaid en wie het hardst schreeuwt en laait mag het zeggen. De rest humt instemmend of klikt afkeurend met hun tong. Samen met collega’s die Kusase nog Mamprusi zijn, sussen we en zoeken we naar rede. Maar zoals zovaak in Ghana is er geen reden te vinden omdat de waarheid zoveel gezichten heeft dat iedereen erin verstrikt raakt. Nieuws reist van verteller naar verteller en wordt steeds een beetje bijgekleurd door iemands persoonlijke politieke, etnische en historische achtergrond.
Op mij werk hebben we een watchman, een oude man die nooit een dag overslaat, maar ze verslaapt op een houten bank op de eerste verdieping. Zijn bijnaam is Allblack, een afkorting van ‘we are all blacks’ . Iedereen noemt hem zo, ook degene die niet weten waar het voor staat maar denken dat hij gewoon zo heet. Allblack vind dat alle Afrikanen een volk zijn, allemaal zwart allemaal gelijk. Niks geen gesodemieter met tot welke stam je hoort of niet. Wanneer de discussies al te heftig worden, staat Allblack op van zijn bankje, stort zich in het midden van de groep en begint furieus in Kusaal te schreeuwen en te tieren net zolang totdat we allemaal stil zijn. ‘WE ARE ALL BLACKS!’ roept hij nog terwijl hij zich weer van de groep losmaakt om terug naar zijn bankje te keren, nog wat na te mokken en dan weer in slaap te vallen.
En zo verstrijkt de tijd een beetje. Op mijn werk gaat alles prima, behalve dan dat ‘t nu dus even niet gaat. Ik werk voor de District Assembly, te vergelijken met een gemeentehuis, een groot en stoffig gebouw en het enige bovendien, in het gehele Bawku West district, dat meer dan 1 verdieping telt. Alle hoge heren houden kantoor op de bovenste verdieping en dan gaat het in rangorde van belangrijkheid van links naar rechts en van boven naar beneden. Ik ben de enige vrouw tussen 100 mannen die binnen de District Assembly een andere functie vervult dan die van typiste.
Goddank is er ook een kantoorbaby: het zoontje van Martha, een typiste bij mij op de gang. De baby gaat de hele dag van kamer tot kamer en als je Baby ‘Bright’ in je armen krijgt kun je er zeker van zijn dat je het komende uur onthandt bent tenzij je Baby Bright aan een ander kunt slijten. Martha is steeds heel blij als ze even van ‘m af is en je kunt Bright pas terug aan Martha geven als ie begint te janken van de dorst, dan haalt ze haar borst uit haar jurk, legt m aan en typt ondertussen ongestoord verder.
Mijn werk bestaat nu uit 3 onderdelen: het runnen van de districtsbibliotheek, het in kaart brengen van alle NGO’s die in het district werken en het ondersteunen van PTA’s (parent teacher associations) en SMC’s (School Management Comittees). Ik zal er meer over vertellen als ik meer te doen heb want tot nu toe gaat het nog allemaal erg ‘z’n gangetje’.
Ik mis jullie, zeker in deze ‘donkere’ dagen :)
Dikke zoen Andrea
En ook nog een kleine bijdrage van mij,
ben momenteel voor het eert in mijn Ghaneze leven in de stress......zondag moeten alle rapporten geschreven zijn, en ik ben zo verstandig geweest om al mijn nakijkwerk uit te stellen, naar deze week, en was even vergeten dat Ghaneze klassen bestaan uit 55 leerlingen, en dat het examen 3,5 duurde.......oftewel, snap nu waarom we een extra week vakantie hadden om na te kijken.....die ik dus in kumasi heb verbruikt, met het bezoeken van mijn host-family van 5 jaar gelee. Vanacht maar aan de koffie!!
Jee wat een geblaat na zo'n mooi stuk van dre, Willem zie in dat je wel een beetje gelijk hebt.
Nog wat korte mededelingen:
Nee we zitten niet in Kenia, maar in Ghana, wel lief hoor al die reactie, of we bijna dood gaan, maar Ghana dus.
Nieuwjaar hebben we doorgebracht in Ouagadougou, we hebben vooral genoten van het Franse Kolonialisme.... echte rode wijn, stokbrood en croissants op elke straathoek, biefstuk en echte kaas!! En nieuwjaar lekker brak aan een zwembad....Ouaga was leuk!!
About het conflict in Bawku, ter geruststelling: Bawku ligt op 35 km van Zebilla en 20 jaar geleden is er voor het laatst iets overgewaaid van het conflict naar Zebilla, so don't worry!!
Thanx voor alle kerstpost, super lief!!
Momenteel is het ook hier winter, het is zowaar koud in de nacht en in de vroege morgen, we slapen met een extra deken en zetten een pannetje water op het vuur voor de ochtend douche.
En als laatste ook namens mij een goed, gelukkig en voorspoedig 2008!!!
kus Jordy
Een heel gelukkig nieuwjaar allemaal. Dat t maar mooi en bijzonder mag worden. Oftewel: ‘When my arms can not reach the people close to my hart, I always hug them with my prayers. May gods blessings be with you this year.’
Dat soort cheesy teksten druppelen hier onze telefoon binnen en Jordy en ik maken er een sport van net zulke gluiperige smsjes terug te sturen.
Het nieuwe jaar is begonnen met een stammenoorlog tussen de Kusasi en de Mamprusi. Onenigheid tussen de stammen woekert al jaren en heeft te maken met land en de vraag wie er over dat land mag regeren. Gevechten laaiden opnieuw op, op nieuwjaarsdag in de grensstad Bawku, een half uur hiervandaan, waar de Kusasi hun jaarlijkse festival ‘Samanpid’ vierden. Elk jaar worden, tijdens Samanpid, geiten en kippen aan de voorouders geofferd als dank voor een goede oogst. Maprusi verstoorden het festival, vermoorden mensen en staken huizen in brand. De dag erop namen de Kusasi wraak en het leger moest eraan te pas komen om iedereen weer tot de orde van de dag te krijgen. Er is een avondklok ingesteld en alles suddert nu alleen nog onderhuids.
VSO hing direct aan de telefoon en zei dat we naar Bolgatanga mochten gaan om het verdere verloop af te wachten, maar we blijven liever hier. In Zebilla wonen vooral Kusasi en hoewel iedereen in rep en roer is, is niemand bang dat het conflict zich naar hier verplaatst. ‘Bovendien’ zegt Jordy ‘zolang de Maprusi niet aan jou Tompussy komen blief ik mooi hier’.
Op de balustrades van mijn werk staan de beste stuurlui en voeren het hoogste woord over die ellendige Mamprusi die het ook altijd voor iedereen moeten verpesten. Er wordt gespuwd en gespuugd en met armen en benen gezwaaid en wie het hardst schreeuwt en laait mag het zeggen. De rest humt instemmend of klikt afkeurend met hun tong. Samen met collega’s die Kusase nog Mamprusi zijn, sussen we en zoeken we naar rede. Maar zoals zovaak in Ghana is er geen reden te vinden omdat de waarheid zoveel gezichten heeft dat iedereen erin verstrikt raakt. Nieuws reist van verteller naar verteller en wordt steeds een beetje bijgekleurd door iemands persoonlijke politieke, etnische en historische achtergrond.
Op mij werk hebben we een watchman, een oude man die nooit een dag overslaat, maar ze verslaapt op een houten bank op de eerste verdieping. Zijn bijnaam is Allblack, een afkorting van ‘we are all blacks’ . Iedereen noemt hem zo, ook degene die niet weten waar het voor staat maar denken dat hij gewoon zo heet. Allblack vind dat alle Afrikanen een volk zijn, allemaal zwart allemaal gelijk. Niks geen gesodemieter met tot welke stam je hoort of niet. Wanneer de discussies al te heftig worden, staat Allblack op van zijn bankje, stort zich in het midden van de groep en begint furieus in Kusaal te schreeuwen en te tieren net zolang totdat we allemaal stil zijn. ‘WE ARE ALL BLACKS!’ roept hij nog terwijl hij zich weer van de groep losmaakt om terug naar zijn bankje te keren, nog wat na te mokken en dan weer in slaap te vallen.
En zo verstrijkt de tijd een beetje. Op mijn werk gaat alles prima, behalve dan dat ‘t nu dus even niet gaat. Ik werk voor de District Assembly, te vergelijken met een gemeentehuis, een groot en stoffig gebouw en het enige bovendien, in het gehele Bawku West district, dat meer dan 1 verdieping telt. Alle hoge heren houden kantoor op de bovenste verdieping en dan gaat het in rangorde van belangrijkheid van links naar rechts en van boven naar beneden. Ik ben de enige vrouw tussen 100 mannen die binnen de District Assembly een andere functie vervult dan die van typiste.
Goddank is er ook een kantoorbaby: het zoontje van Martha, een typiste bij mij op de gang. De baby gaat de hele dag van kamer tot kamer en als je Baby ‘Bright’ in je armen krijgt kun je er zeker van zijn dat je het komende uur onthandt bent tenzij je Baby Bright aan een ander kunt slijten. Martha is steeds heel blij als ze even van ‘m af is en je kunt Bright pas terug aan Martha geven als ie begint te janken van de dorst, dan haalt ze haar borst uit haar jurk, legt m aan en typt ondertussen ongestoord verder.
Mijn werk bestaat nu uit 3 onderdelen: het runnen van de districtsbibliotheek, het in kaart brengen van alle NGO’s die in het district werken en het ondersteunen van PTA’s (parent teacher associations) en SMC’s (School Management Comittees). Ik zal er meer over vertellen als ik meer te doen heb want tot nu toe gaat het nog allemaal erg ‘z’n gangetje’.
Ik mis jullie, zeker in deze ‘donkere’ dagen :)
Dikke zoen Andrea
En ook nog een kleine bijdrage van mij,
ben momenteel voor het eert in mijn Ghaneze leven in de stress......zondag moeten alle rapporten geschreven zijn, en ik ben zo verstandig geweest om al mijn nakijkwerk uit te stellen, naar deze week, en was even vergeten dat Ghaneze klassen bestaan uit 55 leerlingen, en dat het examen 3,5 duurde.......oftewel, snap nu waarom we een extra week vakantie hadden om na te kijken.....die ik dus in kumasi heb verbruikt, met het bezoeken van mijn host-family van 5 jaar gelee. Vanacht maar aan de koffie!!
Jee wat een geblaat na zo'n mooi stuk van dre, Willem zie in dat je wel een beetje gelijk hebt.
Nog wat korte mededelingen:
Nee we zitten niet in Kenia, maar in Ghana, wel lief hoor al die reactie, of we bijna dood gaan, maar Ghana dus.
Nieuwjaar hebben we doorgebracht in Ouagadougou, we hebben vooral genoten van het Franse Kolonialisme.... echte rode wijn, stokbrood en croissants op elke straathoek, biefstuk en echte kaas!! En nieuwjaar lekker brak aan een zwembad....Ouaga was leuk!!
About het conflict in Bawku, ter geruststelling: Bawku ligt op 35 km van Zebilla en 20 jaar geleden is er voor het laatst iets overgewaaid van het conflict naar Zebilla, so don't worry!!
Thanx voor alle kerstpost, super lief!!
Momenteel is het ook hier winter, het is zowaar koud in de nacht en in de vroege morgen, we slapen met een extra deken en zetten een pannetje water op het vuur voor de ochtend douche.
En als laatste ook namens mij een goed, gelukkig en voorspoedig 2008!!!
kus Jordy
-
05 Januari 2008 - 12:37
Anton:
heb net ook een reactie geplaatst maar vergeten `plaats reactie` in te toetsen. mooie verhalen weer en goede voorbereiding op onze komst over een hele kleine maand. hou de ´arms´ binnen en ´war´ buiten bereik nog even
heb het wel! -
05 Januari 2008 - 14:23
Yumma:
ik zie het helemaal voor me met allblack daar boven in het gemeentehuis en jou met baby bright op schoot. zo te horen houden jullie het hoofd aardig koel. hopelijk blijft de temperatuur ook nog een beetje koel voorlopig. xx -
05 Januari 2008 - 15:30
Tim:
Hee kanjers,
laat je niet gek maken door die stammen, want jullie stammen ook van een goed soort af, nl. the Greenstreets. En daar valt niet mee te spotten! :) Nee, serieus, niet bang zijn, veel van elkaar houden en goed op de rest passen... En als laatste about the Tompussy...die stam kon ik niet vinden op de kaart, maar hij klinkt gezellig ;) Hou jullie taai, voor de 'winterse' dagen veel warmte gewenst.
Kus Tim -
05 Januari 2008 - 15:32
Gwen:
Heey luitjes,
jeetje wat een verhaal weer. Wel super goed dat jullie het nog steeds naar jullie zin hebben. Tim en ik ook onwijs druk aan de studie, en dan nog zeggen dat studeren leuk is, nou mooi NIET! Ik heb dan geen rapporten gelukkig maar wel 2 a4tjes vol met wat ik allemaal nog moet doen. Succes maar weer met alles en ben weer druk bezig voor de volgende verrassing.
Dikke kus Gwenn -
05 Januari 2008 - 15:50
Willem:
Hoi Andrea,
Weet eindelijk waar je zit, op de juiste plaats dus. Maak er samen wat van en laat eens wat van je horen. -
05 Januari 2008 - 15:53
Merel:
Tjeee...wat een leuk bericht weer! Goed om te horen dat het zo goed met jullie gaat, en Jordy...misschien moet je een zooitje redbull imorteren...met de volgende raportenronde :)
Wat een verschrikkelijk lief hondje!!
Neem maar mee naar Nederland, leg later wel uit waar ik woon!
fijne tijd samen!
Kus Merel. -
05 Januari 2008 - 18:53
Moniek:
He liefste Dre en Jord,
Jullie ook nog een heel erg goed 2008 gewenst en dat er nog maar veel mooie, spannende en leuke dingen aan jullie voorbij mogen komen! En natuurlijk staan jullie je mannetje en kunnen jullie je weren tegen die gekke, losgeslagen stammen daar!! Hier in Den haag kunnen ze er ook wat van. Het resultaat van oud en nieuw is hier dat er totaal uitgebrandde auto`s in de wijk staan, vele vierkante meters weg bedekt met glasscherven en oneindig veel restanten van brandhopen waarop de buurtbewoners hun koelkasten, oude fietsen en bankstellen hebben verbrand!!! Echt ik schaam me gewoon voor mijn buurt!!
Hou je taai daar en geniet vooral! Sterkte nog met het feit dat Landlord er niet meer is.
Veel liefs van Moniek -
06 Januari 2008 - 02:57
Bart:
Hey Jordy en Dre, de beste wensen voor 2008. Ik hoop dat jullie een beetje de ouderwets Nederlandse "neutrale" rol kunnen innemen in die chaos :). Of is dat juist niet the way to go? Eigenlijk weet ik er niets van, veel succes en sterkte in ieder geval!
grøtjes! -
14 Januari 2008 - 19:00
Segerien :
Hallo Jordy en Andrea
Ik hoop dat het nakijkwerk inmiddels klaar en de rapporten de deur uit zijn en dat je e.e.a goed hebt doorstaan. Nou je hebt weer helemaal duidelijk gemaakt dat werken in de tropen lang niet zo relaxed is als sommige mensen wel denken en dat je niet elke dag onder wuivende palmen kokosnootjes leeg zit te drinken. Maar dat jullie genieten spettert ook wel van de site af! Houden zo.
wij overwegen om in onze mei-vakantie (26 april t/m 11 mei) naar Ghana te gaan, maar willen wel zeker weten dat jullie ergens in die periode een paar dagen thuis c.q. op je werkplek zijn. Onze plannen over de grens komen immers ook steeds dichterbij en wij zijn nog nooit in een Afrikaans land geweest. Kenners hebben gezegd dat Ghana heel geschikt is als 'Afrika voor beginners'.
We onderzoeken of er nog een vlucht naar Ougadougou of Kumasi te boeken is. Laten jullie weten of we omstreeks de genoemde data welkom zijn? Graag tot horens
Liefs van Hans en Segerien -
23 Januari 2008 - 12:38
Cilia:
hoi andrea,
zo leuk om je weblog te lezen. je schrijft heel beeldend, ik zie mijnheer Allblack al voor me. Hij is trouwens wel een wijze man, dacht iedereen maar zo in Ghana!
ik hoop dat het rustig blijft bij jullie. ik veronderstel dat het hondje op de foto's van jullie is, schattig zeg.
Fijne tijd verder, lieve groet, ook aan jordy, cilia -
24 Januari 2008 - 19:41
Sasz:
ehh...
leven jullie nog???
tijdje al niets meer gehoord....
-
29 Januari 2008 - 17:10
Ingrid:
Lieverds doen jullie wel voorzichtig daar... (jaja tikkie overbezorgd). Drea ik heb je een kort mailtje gestuurd, er volgt snel meer...
Dikke kus van Ink
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
