cest la vie
Door: Jordy
Blijf op de hoogte en volg Jordy en Andrea
03 November 2007 | Ghana, Zebilla
Lieve allemaal,
Het is al weer een tijdje geleden dat ik heb geschreven op de website. En ik weet eigenlijk niet zo goed waar te beginnen, misschien is deze morgen een mooie start.
Om 7 uur begint mijn telefoon te sputteren. Andrea springt uit bed en terwijl ik me nog een keer lekker omdraai in onze kuil (ons matras is zo doorgeslapen dat we elkaar elke nacht waker maken doordat onze lichamen elkaar via elleboogstoten ontmoeten in onze kuil). Ik verbaas me over de energie van Andrea, maar besef me opeens dat Kip (een Amerikaanse NGO-er) ons gisteren Gouda-cheese (of zoals Kip het uitspreekt: ‘goedah cheese’) heeft gebracht. En jawel hoor als ik even later mijn bedje uit strompel, staat er een goddelijk ontbijt, met vers geperste jus en toast met Gouda-cheese op me te wachten.
Ik besluit eerst nog even te douchen en loop naar buiten waar ik een slagveld aan dode insecten aantref (het heeft eergister na lange tijd weer eens geregend, en dat heeft een enorme insectengolf tot stand gebracht….lang leve de anti-alles-wat-zich-insect-mag-noemen-spray!) voordat ik bij onze regenton kom. Ik schep mijn ochtend-emmer-douche vol en verwen mezelf met een koele douche. Fris gepoedeld, ontbijt ik en veeg nog snel even alle dode insecten in het huis op een hoop voordat ik vertrek naar school.
Na een immense voettocht (ons huis ligt naast de school) kom ik licht bezweet op school aan. Ik geef de gehele lerarenkamer mijn beste-het-is-veel-te-vroeg-om-te-glimlachen-lach en schudt een aantal handen. Ik klets wat en verdwijn vervolgens in een lokaal om de jeugd van Afrika te verblijden met de schoonheid van ‘indices’ (machtsfuncties).
Het lesgeven in Afrika lijkt eigenlijk in niks op het lesgeven in Nederland. En daar heb ik zeker in het begin heel erg aan moeten wennen, en eigenlijk ben ik daar nog steeds mee bezig. Klassen hebben een gemiddelde grote van zo’n 50-60 leerlingen en er is geen leerling die een boek meeneemt naar de les. De meeste leerlingen hebben geen boek, en als ze wel een boek hebben gebruiken ze dat om na schooltijd in te studeren. Geen boek houdt voor mij in dat ik enorm veel tijd doorbreng met klassikaal lesgeven (wat leerlingen overigens geen enkel probleem vinden). En alles wat ik wil dat gemaakt wordt moet ik eerst zelf op het bord schrijven. Het frustrerende van geen boeken is naast het feit dat een goede leerling het ultiem saai moet vinden bij mij in de les, dat het allemaal zo ‘slow-slow’ gaat.
Orde houden is een begrip waar ze in Ghana nog nooit van gehoord hebben. Dat je een immens groot respect hebt voor je leraar zit er zo ingehamerd bij elke student dat je daar gewoon niet eens aan hoeft te denken. Zo is het de normaalste zaak dat leerlingen in het weekend hun leraren helpen op het land, dat een leerling een leraar altijd groet met: ‘good morning/afternoon/evening sir!’ en dat een leraar nooit zelf zijn bord uitveegt danwel zijn tas zelf draagt.
Leerlingen hebben ons in het begin enorm geholpen, met onze eerste kip slachten en prepareren (Sorry Anton, wachten tot Februari kon ons carnivoren hart niet aan), kleren wassen, mij leren koken (het is me gelukt Andrea te weren uit de keuken), water halen en water halen en opnieuw water halen. En steeds als wij ze ook maar het kleinste wilde geven, werd dit systematisch geweigerd. Leerlingen bleven herhalen: ‘een leraar help je uit je hart en als je daarvoor iets aanneemt is dat een belediging voor je goede hart’……goed bent, I agree!!
Na mijn lessen keer ik terug naar huis. De vrijdag is een hele relaxte dag en ik ben nog voor de lunch (toast met Gouda-cheese) terug in ons huisje. De temperatuur is inmiddels behoorlijk opgelopen en ik verwen mezelf met een koud glas cola en de nieuwste roman van ‘Henning Mankel’. Liggend op de bank onder onze waaier word ik uit mijn boek gerukt door Andrea die binnen komt stormen met onze nieuwste aanwinst: ‘Gordijnen’!
Na de lunch kruip ik achter de laptop, voor dit bericht. Morgen gaan we naar Bolga, voor internet, andere vso-ers en pizza, en dan kan dit bericht mooi op de site!
Voor zover dit bericht, Nederland en vooral alle lieve leuke Nederlandse vrienden en familie worden gemist en we zijn dan ook enorm blij met alle lieve mail, reacties op web-log en de postbode die ons ook hier in Ghana heeft gevonden.
Maar we maken het nog steeds heel erg goed, zeker als we aan ons vooruitzicht denken: een vso-training in een mooi hotel gevolgd door een motor-training van een week, waarin we via de durt-roads enkele toeristische attractie van het Noorden van Ghana gaan bezoeken.
Ps de postbode heeft besloten om geen post meer naar ons oude adres te brengen, mocht je een ingeving krijgen:
Jordy en/of Andrea
P.O. Box 604
Bolgatanga, Upper East District
Ghana, West Africa
Het is al weer een tijdje geleden dat ik heb geschreven op de website. En ik weet eigenlijk niet zo goed waar te beginnen, misschien is deze morgen een mooie start.
Om 7 uur begint mijn telefoon te sputteren. Andrea springt uit bed en terwijl ik me nog een keer lekker omdraai in onze kuil (ons matras is zo doorgeslapen dat we elkaar elke nacht waker maken doordat onze lichamen elkaar via elleboogstoten ontmoeten in onze kuil). Ik verbaas me over de energie van Andrea, maar besef me opeens dat Kip (een Amerikaanse NGO-er) ons gisteren Gouda-cheese (of zoals Kip het uitspreekt: ‘goedah cheese’) heeft gebracht. En jawel hoor als ik even later mijn bedje uit strompel, staat er een goddelijk ontbijt, met vers geperste jus en toast met Gouda-cheese op me te wachten.
Ik besluit eerst nog even te douchen en loop naar buiten waar ik een slagveld aan dode insecten aantref (het heeft eergister na lange tijd weer eens geregend, en dat heeft een enorme insectengolf tot stand gebracht….lang leve de anti-alles-wat-zich-insect-mag-noemen-spray!) voordat ik bij onze regenton kom. Ik schep mijn ochtend-emmer-douche vol en verwen mezelf met een koele douche. Fris gepoedeld, ontbijt ik en veeg nog snel even alle dode insecten in het huis op een hoop voordat ik vertrek naar school.
Na een immense voettocht (ons huis ligt naast de school) kom ik licht bezweet op school aan. Ik geef de gehele lerarenkamer mijn beste-het-is-veel-te-vroeg-om-te-glimlachen-lach en schudt een aantal handen. Ik klets wat en verdwijn vervolgens in een lokaal om de jeugd van Afrika te verblijden met de schoonheid van ‘indices’ (machtsfuncties).
Het lesgeven in Afrika lijkt eigenlijk in niks op het lesgeven in Nederland. En daar heb ik zeker in het begin heel erg aan moeten wennen, en eigenlijk ben ik daar nog steeds mee bezig. Klassen hebben een gemiddelde grote van zo’n 50-60 leerlingen en er is geen leerling die een boek meeneemt naar de les. De meeste leerlingen hebben geen boek, en als ze wel een boek hebben gebruiken ze dat om na schooltijd in te studeren. Geen boek houdt voor mij in dat ik enorm veel tijd doorbreng met klassikaal lesgeven (wat leerlingen overigens geen enkel probleem vinden). En alles wat ik wil dat gemaakt wordt moet ik eerst zelf op het bord schrijven. Het frustrerende van geen boeken is naast het feit dat een goede leerling het ultiem saai moet vinden bij mij in de les, dat het allemaal zo ‘slow-slow’ gaat.
Orde houden is een begrip waar ze in Ghana nog nooit van gehoord hebben. Dat je een immens groot respect hebt voor je leraar zit er zo ingehamerd bij elke student dat je daar gewoon niet eens aan hoeft te denken. Zo is het de normaalste zaak dat leerlingen in het weekend hun leraren helpen op het land, dat een leerling een leraar altijd groet met: ‘good morning/afternoon/evening sir!’ en dat een leraar nooit zelf zijn bord uitveegt danwel zijn tas zelf draagt.
Leerlingen hebben ons in het begin enorm geholpen, met onze eerste kip slachten en prepareren (Sorry Anton, wachten tot Februari kon ons carnivoren hart niet aan), kleren wassen, mij leren koken (het is me gelukt Andrea te weren uit de keuken), water halen en water halen en opnieuw water halen. En steeds als wij ze ook maar het kleinste wilde geven, werd dit systematisch geweigerd. Leerlingen bleven herhalen: ‘een leraar help je uit je hart en als je daarvoor iets aanneemt is dat een belediging voor je goede hart’……goed bent, I agree!!
Na mijn lessen keer ik terug naar huis. De vrijdag is een hele relaxte dag en ik ben nog voor de lunch (toast met Gouda-cheese) terug in ons huisje. De temperatuur is inmiddels behoorlijk opgelopen en ik verwen mezelf met een koud glas cola en de nieuwste roman van ‘Henning Mankel’. Liggend op de bank onder onze waaier word ik uit mijn boek gerukt door Andrea die binnen komt stormen met onze nieuwste aanwinst: ‘Gordijnen’!
Na de lunch kruip ik achter de laptop, voor dit bericht. Morgen gaan we naar Bolga, voor internet, andere vso-ers en pizza, en dan kan dit bericht mooi op de site!
Voor zover dit bericht, Nederland en vooral alle lieve leuke Nederlandse vrienden en familie worden gemist en we zijn dan ook enorm blij met alle lieve mail, reacties op web-log en de postbode die ons ook hier in Ghana heeft gevonden.
Maar we maken het nog steeds heel erg goed, zeker als we aan ons vooruitzicht denken: een vso-training in een mooi hotel gevolgd door een motor-training van een week, waarin we via de durt-roads enkele toeristische attractie van het Noorden van Ghana gaan bezoeken.
Ps de postbode heeft besloten om geen post meer naar ons oude adres te brengen, mocht je een ingeving krijgen:
Jordy en/of Andrea
P.O. Box 604
Bolgatanga, Upper East District
Ghana, West Africa
-
03 November 2007 - 15:28
Eva:
Hey levensgenieters. Leuk om wederom iets van jullie te horen!! Ik vraag mij af, gezien jullie adreswijziging,of jullie toevallig iets hebben gekregen van de acaciastraat. Dit was geadresseerd aan het oude adres. Laat het me weten, anders moeten we een nieuw exemplaar opsturen!
Kus Eva -
04 November 2007 - 08:09
Anton:
Lieve kids,
Mooi verhaal, mooie foto's. Jaloersmakend leven - leraar in Ghana - als ze landbouwkundigen ook zo behandelen kom ik ook over. -
06 November 2007 - 15:06
Inger:
Hai jordy,
Na je verhaal, kan ik het me goed voorstellen dat het soms moeilijk lesgeven is. Dat is hier niet voor te stellen he, zonder boeken in de les zitten! Wel super leuk,om ideeen te zoeken om het toch leuker te maken, ook voor de goede leerlingen.
Succes met je klasje! Geniet van jullie verhalen.
x Inger -
06 November 2007 - 15:23
Tim:
Hee kanjers,
het klinkt alweer briljant. Moeilijk hoor, dat ze ervan uitgaan dat je ook begrijpt dat ze al die dingen voor je doen zonder iets terug te nemen. Maar, daar groei je wel in. Naar ik heb vernomen doen ze dat in Ghana bij alle leerkrachten, dus niet alleen bij Blanken. Was kortstondig even bang dat het zo'n issue zou gaan worden, maar gelukkig...het hart is consequent. Respect dus voor alle leerkrachten!!! Terecht trouwens, de Nederlandse jeugd kan daar nog een hele hoop van leren. Hier in Holland en de rest van de wereld zijn weer de dagelijkse zaken aan de orde: kamervragen over een discutabele benoeming van een hoogleraar, meneer Ramadan, Islamitische geloofsovertuigingen aan de Universiteit van Leiden (gesubsidieerd door de sultan van Oman voor het schamele bedrag van 2.500.000 eurootjes) (hoe corrupt kun je zijn!), krakers die in Amsterdam voet bij stuk houden, Piet Paulusma die eind november een superstorm in Nederland voorspelt met windsnelheden boven de 200 km/u (dat houdt de helft van de Nederlandse flatgebouwen niet, laat staan de paalwoningen in het Afrika-museum :), de grootste debielen ter aarde passeren weer bij een nieuwe serie van Idols, Ajax (over de grootste debielen ter aarde gesproken)die aan kop gaat in de competitie gevolgd door Feyenoord en op 2 punten achterstand PSV met de grote krakers Fey-Ajax en PSV-AZ op komst dit weekeinde, A.J.F.T.H.P.D.G.T van der Heijden die de AKO-literatuurprijs wint terwijl hij in een apart zaaltje zit omdat hij niet met Grunberg in 1 ruimte wil zitten, Turkije die hulp vraagt van de VS voor het uitroeien van de PKK in Noord-Irak, benzineprijzen die de pan uit rijzen en nu al op €1,54 de liter staat voor simpel euro95, Wilde zwijnen die in grote getalen afgeschoten mogen worden op de Veluwe vanwege het overschot (dat mogen de Nederlandse politici weleens als voorbeeld nemen bij het overschot van hun eigen startsalaris), Britney Spears die eindelijk richting haar eerste zelfmoordpoging gaat (sorry, voor de diehard fans onder ons), Nederland wegzwijmelt bij de oh-zo-romantische Sinterklaasfilm 'Alles is Liefde' waarbij de regisseur het in zijn hoofd heeft gehaald om Carice van Houten in 1 film te laten spelen met (wederom een van de grootste debielen ter aarde) Valerio van TMF, Paul de Leeuw die met Marco's Symphonica in Roze (nichten-versie) het Gelredome op zijn grondvesten doet schudden (gebeurt dat ook eens in Arnhem :), er elke dag een nieuwe grote bank in Amerika failliet gaat vanwege al die corrupte bankbazen, er in Mexico de grootste natuurramp aller tijden heeft plaatsgevonden namelijk een hele provincie staat onder water (Calderon vraagt om internationale hulp)(hallo, hebben wij ooit hulp gehad toen wij zwemmend naar school moesten in '56?!?), de TNT-post ondanks al het emailverkeer verwacht weer records te breken met de kerstpost (Jippiejajee!!!) en als klap op de vuurpijl het kamervoorstel is ingediend om caravans nu eindelijk is 90 km/u maximaal te laten rijden, want ze houden het vrachtverkeer te veel op. Caravanhouders zeggen op hun beurt, dat de vrachtwagens hen altijd op zit te jutten (het moet toch niet gekker worden).
Met andere woorden, maak je niet zo druk om die insecten Djor, het kan altijd erger.
Hele dikke zoen, Tim -
06 November 2007 - 16:25
Marieke(zus V Lindy):
Hai Jordy en Andrea!
Goed te lezen (en van Haas te horen) dat het goed gaat met jullie! Erg leuk om jullie verhalen te lezen, een hele onderneming hoor!
Maar wat zag ik? Een dikke vrijstaande keet?! ;)
Sjonge zeg, het blijft raar te zien dat de verschillen met zo'n klein landje als Nederland zo groot zijn!
Heeeel veel plezier daar en natuurlijk ook succes met werken!
Groetjes Marieke -
07 November 2007 - 10:38
Daantjuuhhhh:
He lekker rolmopsen,
Wat klinkt het allemaal gaaf zeg! Ik ben stiekem wel een beetje jaloers op jullie! Hou jullie haaks.
groeten Daan -
07 November 2007 - 20:22
Ron Milder:
Beste Jordy en andrea,
wat een belevenissen allemaal. Ik ben af en toe weer even terug in Brasil (al woonde ik daar niet en deed er alleen onderzoek). Wat een verschil met het onderwijs in nederland. Moet je denken dat op het Rhedens drie pilot-didiborden zijn geplaatst. Ik heb nu zelf een scherm en een vaste beamer in het lokaal en ben er erg blij mee.
Ik hoop dat jullie -door jullie ouders toegestane samenwonende thuisbidders- een mooi nestje kunnen bouwen, niet alleen het huis, maar ook het contact met de mensen.
Met vriendelijke groeten,
Ron Milder -
08 November 2007 - 15:14
Kristel:
heey jordy.
in m'n mailtje stond dat ik een 7 en een 8 had:P, maar die 7 blijft en die 8 wordt een 9.3 :D ( dat had ik al helemaal niet verwacht ) tja wij hier in nederland missen u nog steeds, en u krijgt de groeten van moniek. vandaag was weer eens een keer het brandalarm ingedrukt door een leerling. al die tweede en derde klassers gillen, waardoor de eerste klassers in paniek raakten.
en zo zijn er nog wel wat grappige momenten op school. ( die u allemaal mist omdat u naar ghana bent gegaan )
maar dat was het wel weer.
groetjes kristel -
12 November 2007 - 18:57
Annegeke.:
Heee Meneeer!
Het is echt zoo saai zonder u!
ik mis u echt! We hebben nu echt
zo'n drukke week, en volgende week ook
echt zielig voor ons! xD
We hebben vrijdag weer een pw gehad, het
ging echt slecht..
Constance die ziet echt alles! niemand heeft het door als je met je mobiel zit (nee, ook u niet :p) maar zij wel, altijd.
Ohkeee, ik heb niks meer te vertellen, alles gaat nog steeds goed in de klas. Maar wel erg veel leraren zeuren over dat wij vorig jaar zo'n leuke rustige klas waren, en dit jaar gewoon vervelend worden.. hihi, maar het is wel gezellig!
Nu heb ik echt niks meer te vertellen.. dus stop ik maar!
kuskus Annegekee -
17 November 2007 - 10:12
Thijs :
En ik kijk raar op hier als ik moet poepen op een frans toilet...(zo eentje met een gat in de grond)...eigenlijk niks te klagen dus, vergeleken met jullie! Wel super om te lezen dat jullie ondanks het primitieve leven het geweldig naar jullie zin hebben! Je leert tijdens zo'n trip (en wij ook wel enigszins) de kleine dingen weer meer te waarderen! Veel plezier weer en succes met lesgeven! Met ons hier alles uitstekend, locatie momenteel: Hoi An, Vietnam (17-11-07).
Groeten uit Azie,
Thijs
-
17 November 2007 - 10:13
Thijs:
En oh ja, ik mis U ook wel een beetje hoor...;) -
20 November 2007 - 13:56
Jelmer+Elske+Merel:
Hallo!
Hoe gaat het? Met ons goed! We hebben weer een andere wiskunde docent.: Koetsier...
Verder is er hier bagger weinig gebeurd. Maar als we meer sappig nieuws hebben, melden we het gauw..xD
bye bye
Dit waren Jelmer, Elske en Merel, vanuit de mediatheek:)
-
22 November 2007 - 17:42
Kristel:
heey jordy,
u zult wel moe worden van al die leerlingen die cijfers vertellen:S
heeft u al een naam voor de puppy..?
we waren bijna een dagje vrij, leraren wouden gaan staken voor meer loonsverhoging. helaas hadden ze hun loonsverhoging al bereikt voor dat ze hoefde te staken:( ( ook maar 2% )
bijna alle leuke leraren en leraressen gaan of zijn al weg:( de school is ge-inspecteerd, zodat wij per week een bepaald aantal uren op school moeten zijn, we moeten minimaal van 9 tot 2, ook al ben je het 2e uur vrij, dan krijg je opvang. het begint hier behoorlijk koud te worden en er is dan ook kans op sneeuw in nederland. de skigebieden zijn vervroegt open.:) ( allemaal erg boeiend)
normaal was het op school erg warm, nu is het er koud ( nu moeten we naar school dikke vesten aan, anders bevriezen we:P )
dit was mn lange lul verhaal, maar nu bent u weer op de hoogte.
groetjes van uit het koude nederland
KRISTEL -
26 November 2007 - 18:56
Emilie:
heey meneer..
hoe is het daar in afrika??
leuke foto's, en krijgen jullie een hond..vet leuk..
op school is het wel leuk...
we hebben nu eichelsheim als mentor..eerst compen en nu eichelsheim
we gingen vorige week en vandaag staken, want we wilden minder uren..1040 is ook een beetje veel..
had u nog veel aan ons survivalpakket??
met de klas gaat het ook goed...
ik ga stoppen
kus emilie -
27 November 2007 - 08:15
Wilma:
Hartelijk gefeliciteerd met jullie nieuwe aanwinst. Mr. Nelson. -
27 November 2007 - 16:34
Gwenda:
Wauw, MR Nelson!!!!! Hopelijk sturen jullie snel foto's want ben ontzettend benieuwd! Succes ermee.
Kus Gwen -
27 November 2007 - 20:52
Tineke:
Hebben jullie de hond?Geweldig.
Nelson,leuk!Ben benieuwd hoe het gaat.
Groetjes Tineke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
