Ghana ingewisseld voor botswana
Door: Andrea
Blijf op de hoogte en volg Jordy en Andrea
16 Januari 2014 | Botswana, Gaborone
Dag lieve mensen,
Een snikhete groet uit Gaborone! Ik heb even gewacht met het schrijven van een eerste stukje tot mijn ziel ook geland was; die kwam te paard en deed er wat langer over. De reis hier naartoe is alweer een tijdje geleden maar die ging goed! Joas gedroeg zich als een heertje, sliep het hele stuk van Londen naar Johannesburg en liet het laatste stuk van de reis gelaten over zich heen komen. In Gaborone werden we opgehaald door de chauffeur van de school en werden we via de school naar ons nieuwe onderkomen gebracht.
Voor het eerst wonen we in een huis met twee verdiepingen. Het zal nog even duren voor dit huis ook een thuis wordt aangezien we er alleen een paar essentiele meubels en wat keukengerei aantroffen maar het heeft absoluut potentie. Ik ben vooral blij met de veranda en de tuin. We hebben het halve meubilair naar de veranda gesleept en daar brengen we het grootste deel van de dag door.
Verder is het hier (vooral voor mij) heel e-r-g wennen. Gaborone lijkt in niets op de Afrikaanse steden die ik ken en ik moet eerlijk bekennen dat het geen liefde op het eerste gezicht is. Wij wonen in een buitenwijk van de stad, als je in deze stad al van buitenwijken kunt spreken want er lijkt geen centrum te zijn. Gaborone is een lappendeken van (buiten)wijken met in ieder blok een groot overdekt winkelcentrum waar ‘het’ allemaal gebeurd.Dwars door de stad lopen de A1, de A10 en de A12. Mensen rijden van hun werk naar huis, en van huis naar hun winkelcentrum.Verder zijn de straten verlaten. Of ten minste zo lijkt het. Misschien heeft deze stad wel degelijk een kloppend hart of gezellige nisjes en heb ik die gewoon nog niet gevonden. Ik wist het van tevoren maar ik begrijp pas nu pas wat het betekent.
Geen kleurrijke markten en spots op iedere hoek van de straat waar je een biertje kunt drinken en een praatje kunt maken. Geen kappers, beautysalons, copyshops, internetcafe’s, fietsenwinkels, kruideniers, drogisterijen in houten shops met namen als’ Jesus is our saviour’ and ‘God is our friend’. En geen mensenmassa op straat nog geiten en koeien en kippen die langs de kant van de weg in de zon liggen te bakken.
Het zal enige omschakeling van mijn kant vergen, wil ik me hier thuis gaan voelen. We zijn er nu eenmaal dus moeten we er ook maar het beste van maken. Voor Jordy zal het minder moeite kosten want dieheeft het eigenlijk prima naar zijn zin. Hij geniet van de privacy die heerst op het complex waar we wonen en van het feit dat je alles kunt kopen op een steenworp afstand. Hij heeft vorige week een dikke auto gekocht en ook de eerste dagen op school waren leuk.Gelukkig maar, misschien krijgt hij mij ook nog wel om...
Een snikhete groet uit Gaborone! Ik heb even gewacht met het schrijven van een eerste stukje tot mijn ziel ook geland was; die kwam te paard en deed er wat langer over. De reis hier naartoe is alweer een tijdje geleden maar die ging goed! Joas gedroeg zich als een heertje, sliep het hele stuk van Londen naar Johannesburg en liet het laatste stuk van de reis gelaten over zich heen komen. In Gaborone werden we opgehaald door de chauffeur van de school en werden we via de school naar ons nieuwe onderkomen gebracht.
Voor het eerst wonen we in een huis met twee verdiepingen. Het zal nog even duren voor dit huis ook een thuis wordt aangezien we er alleen een paar essentiele meubels en wat keukengerei aantroffen maar het heeft absoluut potentie. Ik ben vooral blij met de veranda en de tuin. We hebben het halve meubilair naar de veranda gesleept en daar brengen we het grootste deel van de dag door.
Verder is het hier (vooral voor mij) heel e-r-g wennen. Gaborone lijkt in niets op de Afrikaanse steden die ik ken en ik moet eerlijk bekennen dat het geen liefde op het eerste gezicht is. Wij wonen in een buitenwijk van de stad, als je in deze stad al van buitenwijken kunt spreken want er lijkt geen centrum te zijn. Gaborone is een lappendeken van (buiten)wijken met in ieder blok een groot overdekt winkelcentrum waar ‘het’ allemaal gebeurd.Dwars door de stad lopen de A1, de A10 en de A12. Mensen rijden van hun werk naar huis, en van huis naar hun winkelcentrum.Verder zijn de straten verlaten. Of ten minste zo lijkt het. Misschien heeft deze stad wel degelijk een kloppend hart of gezellige nisjes en heb ik die gewoon nog niet gevonden. Ik wist het van tevoren maar ik begrijp pas nu pas wat het betekent.
Geen kleurrijke markten en spots op iedere hoek van de straat waar je een biertje kunt drinken en een praatje kunt maken. Geen kappers, beautysalons, copyshops, internetcafe’s, fietsenwinkels, kruideniers, drogisterijen in houten shops met namen als’ Jesus is our saviour’ and ‘God is our friend’. En geen mensenmassa op straat nog geiten en koeien en kippen die langs de kant van de weg in de zon liggen te bakken.
Het zal enige omschakeling van mijn kant vergen, wil ik me hier thuis gaan voelen. We zijn er nu eenmaal dus moeten we er ook maar het beste van maken. Voor Jordy zal het minder moeite kosten want dieheeft het eigenlijk prima naar zijn zin. Hij geniet van de privacy die heerst op het complex waar we wonen en van het feit dat je alles kunt kopen op een steenworp afstand. Hij heeft vorige week een dikke auto gekocht en ook de eerste dagen op school waren leuk.Gelukkig maar, misschien krijgt hij mij ook nog wel om...
-
16 Januari 2014 - 20:56
Segerien:
Dag lieve vrolijke buurvrouw!!!
Gelukkig heb je twee leuke mannetjes bij je maar ik hoop dat er gauw wat meer leven in de brouwerij komt!! Sukses met landen, indalen, nestelen en zo.
Dikke zoen uit Rwanda -
16 Januari 2014 - 22:44
Anton:
Hoi Andrea en Jordy,
Ja Afrika is divers en Gabarone lijkt veel op de Z Afrikaanse steden die ik ken zoals Pretoria. Op de auto gericht en dan duurt het even voordat je grassroots hebt. Enfin ik ken je veerkracht dus komt goed.
Anton
-
17 Januari 2014 - 08:48
Sharon:
die kwam te paard...hihi
Jeetje meis ik wist niet eens dat jullie al weg waren!!!
Geniet, land, kom thuis en ik volg je op afstand!
Oh en ik wil foto's, heel-veel foto's!
Liefs Shaz -
17 Januari 2014 - 16:13
Guus:
Hallo Family, leuk je verslag te lezen en alles went op den duur. Het lijkt mij juist leuk om in even bus(je) te zitten zonder geit of kip op je schoot. We blijven Jullie via alle mogelijke media volgen. Het wordt vast heel erg leuk in Botswana. Groetjes Guus. -
20 Januari 2014 - 17:32
Annemieke Gudden:
Hallo Andrea, Jordy en Joas,
Het zal zeker even wennen zijn, maar jullie kennende komt er snel weer van alles op jullie pad.
En met een beetje luxe beginnen is toch ook wel fijn he?
Door met de auto op pad te gaan zullen jullie de typisch Afrikaanse sferen wel gaan opzoeken lijkt me.
Inderdaad eerst maar even settelen en genieten van de beide mannen en tot rust komen.
Liefs en groeten uit de Eifel! -
23 Januari 2014 - 19:31
Yvon :
Ff wennen schatten...
Grappig die foto van toen.
Hou je haaks! -
30 Januari 2014 - 21:37
Anne:
Hopelijk heb je je draai inmiddels een beetje kunnen vinden. Ik ben erg benieuwd naar jullie verhalen (en ja foto's!).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
